15 augustus is de dag van de Indiëherdenking en staat in het teken van herdenken. We staan stil bij het einde van de Tweede Wereldoorlog in voormalig Nederlands-Indië en herdenken de slachtoffers die daar zijn gevallen. In Rotterdam doen we dit sinds 2012 op de Boompjes. De
stichting herdenking 15 augustus 1945 regio Rotterdam is toen in het leven geroepen om naast de nationale herdenking in Den Haag een herdenkingsmoment in Rotterdam te organiseren.
We begonnen ooit met 15 stoelen. Elk jaar groeit het aantal bezoekers gestaag. We zien ook meer jongeren en zelfs mensen die niet meteen een link hebben met de geschiedenis van Nederlands-Indië. Het verhaal uit voormalig Nederlands-Indië zit nog niet in ons collectieve
geheugen terwijl de link tussen Rotterdam en de voormalige koloniën er altijd zal zijn: na Tweede Wereldoorlog kwamen duizenden uit de voormalige kolonie om een nieuw leven in het moeder/vaderland te beginnen. De Lloyskade in Rotterdam-West was de plek waar ze voor het eerst voet aan wal zetten. De stichting zet zich in om de herdenking op een eigentijdse en
laagdrempelige manier toegankelijk te maken voor alle Rotterdammers. Door onze innovatieve aanpak worden wij door het landelijke comité dan ook als voortrekkers gezien.
Het doel van de stichting is het coördineren en organiseren van activiteiten in de regio
Rotterdam rond de herdenking van de capitulatie van Japan, de bevrijding van toenmalig
Nederlands-Indië en daarmee het einde van de Tweede Wereldoorlog op 15 augustus 1945.
Naast de meer traditionele herdenking in de ochtend zien wij de Floating Pasar als manier om
de vrijheid te vieren als een Indische 5 mei.
De Indische gemeenschap is een stille gemeenschap die zich, zeker na het einde van de
Tweede Wereldoorlog, direct heeft weten aan te passen. De volgende generatie Indische
Nederlanders voelen sterk de behoefte om de stilte van hun voorouders te doorbreken en hun
verhalen door te vertellen. Ze willen niet alleen het onrecht aan de kaak stellen, maar ook de
cultuur vieren en waar deze voor staat.
Eten om te verbinden
Binnen de Indische gemeenschap is eten een belangrijk aspect van allerlei samenkomsten. Het
succes van een kumpulan, pasar malam of familiebijeenkomst wordt afgemeten aan de kwaliteit
en kwantiteit van het eten. Toch heeft het meer om het lijf: voor veel Indische families waren
koken en eten een manier om niet te hoeven praten over de gewelddadige ervaringen uit hun
leven. Voor andere families bleek de Indische keuken dé manier om een plek te verwerven in de
Nederlandse maatschappij. Daarom zal ook op de Floating Pasar voldoende Indisch eten te
vinden zijn. Ook voor veel Nederlanders is de Indische keuken welbekend en daarmee een
laagdrempelige manier om het festival te bezoeken.
Indisch in de mix
Wie het heeft over de Indische cultuur in Nederland kijkt vaak niet veel verder dan de Indische
keuken. Toch is de invloed van het Indische verleden voelbaar op veel andere plaatsen. In onze
programmering proberen wij deze invloed en de manier waarop hedendaagse kunstenaars
hiermee omgaan uit te lichten. Denk hierbij aan de documentairemakers van “Indisch Zwijgen”,
maar ook aan The Kik die zich laten inspireren door de opzwepende klanken van de Indo-rock.
Een ander uitstekend voorbeeld is het fotoproject Spekkoekfamilies, dat verderop in dit
projectplan uitgebreider aan bod komt.
Laagdrempelig voor bezoeker en talent
Als Indisch festival is het bijna onmogelijk om niet te worden vergeleken met de Tong Tong Fair
in Den Haag. Dit instituut is al decennialang een vaste waarde op de Indische kalender. Wij
onderscheiden ons echter op een paar manieren: Wij zijn gratis te bezoeken en willen dit ook
blijven. Wij willen een podium geven aan nieuw en opkomend talent. Zowel op het podium als in
de horeca. Dit doen wij door lokaal te zoeken naar talent en door de huur van onze kraampjes
laag te houden.